Materi bahasa sunda kalimah langsung dan tidak langsung
Kalimah Langsung jeung Kalimah Teu Langsung
1. Kalimah Langsung
Nyaéta kalimah anu langsung diucapkeun ku panyaturna (nu nyarita).
Dina basa tulisan, omongan si panyatur téh ditempatkeun dina jero tanda
kekenteng atawa tanda petik ( “....” ).
Ciri anu utama tina kalimah langsung nyaéta yén kalimah langsung mah,
nyaéta lafal, lentong, pilihan kekecapan, jeung penjiwaan dina waktu
nyarita, bisa dijentrekeun sacara leuwih jelas ti batan dina kalimah teu
langsung. Wangun nyarita atawa ngawangkong anu ngagunakeun
kalimah langsung, dina basa Sunda disebutna paguneman. Paguneman
nyaéta dialog atawa ngawangkong dua arah, silih tempas, antara dua
urang atawa leuwih, jeung ngagunakeun kalimah langsung.
Contoh :
Ceuk Asep, “Aduh ampir tadi mah, Neng, urang rék kacopétan !”
Ceuk Ujang, “Aduh, ampir tadi mah, Bu, Euis badé katabrak motor!”
2. Kalimah Teu Langsung
nyaéta kalimah anu diucapkeun henteu langsung ku panyaturna (nu
nyarita), sipatna naratif (nyaritakeun).
Ciri anu utama tina kalimah teu langsung nyaéta yén kalimah teu
langsung mah miboga sipat anu naratip, nyaéta sipat jeung bentukna
naratip. Dina kalimah teu langsung mah henteu pati kaciri sipat-sipat anu
ngagambarkeun kaayaan waktu hiji jalma nyarita, saperti tarik launna sora
atawa lafal, luhur handapna sora atawa lentong, pilihan kekecapan
Ujang bebeja ka Bu Guru yen Euis rék kaatabrak motor.
Asep bebeja ka Neneng yen manehna rék kacopétan .